Gəl nəfəsim ol
birgə gülümsəyək yaxınlaşan kədərə.
Göz yaşlarında gizlənmə,
gülüşlərimi alırsan əlimdən.
Gəl, dol gözlərimə
gülüşlərlə basdırım səni əllərimə
Gəl, nəfəsim ol
icazə verməyək uzaqlaşan gülüşlərin getməyinə.
Getmə, gəl,
gəl musiqidəki kədəri dinləyək,
həyatın ondan betər olduğunu anlayıb
qədəhləri toqquşduraq keçmişimizə.
Gəl küncdə dayanan körpə gözlərin
çirkli bədəninə ağlayaq.
Qəhərlənək
atasız qızın şəhvətlə atan sinəsinə ..
Başını aşağı salmayıb
bizə zillənən ehtiras gəlinciyinə
içək bu gecə.
Gəl o qızın ardında gizlənən
ağarmış saçlara baxaq.
“ Qızını döyməyən, dizini döyər “ deyib
anadan üz çevirənlərə baxaq .
Baxın ! BAXIN !
Gəl, getmə, vicdan, getmə
getsən, içdiyin qədəhlə
bataqlığa düşəcəksən .
Qapa gözlərini, o gəlincikləri görmə,
məzarda goru çartlayan
ataların cəmiyyətinə getmə, vicdan .
Bu gecə ..
Bu gecə çox qaranlıqdır ..
Qapını örtmə, nəysə fısıldayır dodaqlar sənə.
“ Bataqlığın cəmiyyətlə eyni anlam daşıdığını bilirdinmi ?! “
söyləyir sənə.
Gecə bu gecə doğru söyləyir !
İnan, vicdan,
inan, bu dəfə ..