Açıq kitaba bənzəyir

sərhəd dirəklərinin

böldüyü torpaq.

Bir səhifə

tikanlı məftillərin bu üzüdü,

Bir səhifə -

o biri üzü.

Bir cümlənin əvvəli

bu üzdədi,

davamı

o biri üzdə.

Amma

mümkün deyil oxumaq

o üzdəki səhifəni.

Göyün yeddinci qatı qədər

əlçatmazdır

bir qarışlıq məsafə.

Qadağan olunmuşlara can atır insan

həmişə.

Amma əfsus!

Tam olmayan fikirdi,

bitməmiş cümlədi,

yarımçıq taledi...

Bir sözlə,

Insanın can atdığı “tam”lığa

həsrət dirəkləridi,

Sərhəd dirəkləri.