Gücüm varmış indi bilmədiklərimin dərdinə qalmağa, Bir bilsən ki dərd necə üşüyür. İndi gəzmək istədim- yer var yaxşı ki , addımbaşı dərdləri ayaqlamağa.
Şarf,əlcək istədin yarımçıq yuxumda, Son dəfə üşüyən barmaqların necədi indi? Narahatsan? Əti didib yeyən qanı içib sovuran yer var- adı Torpaq, dərd torpaq qədər torpaq qədər dərd var- dərd boydadı məzar...
məzar torpağına sağol dedim gələndə, bu keşikçi torpaqların borcu var əslində başdaşını saxlamağa, sümüyünü qorumağa, bir sağol da deyəcəm baş qoyduğun torpağa. Bilsən ki torpaq necə üşüyür...