 |
  |
Var-dövlət deyilən köhnə binadır,
Hər gün divarından bir daş düşəcək.
Dəmir qapının da taxta qapıya,
Deyirlər nə vaxtsa işi düşəcək.
Minlərlə rəng çaları var,
Qarayla ağ arasında.
Zirvənin şah vüqarı var,
Səmayla dağ arasında.
Bu yolun içində sən,
Və bir də, qara kölgən.
Gəlməyənin yolunu,
Niyə də gözləyirsən?
Gəl nəfəsim ol
birgə gülümsəyək yaxınlaşan kədərə.
Göz yaşlarında gizlənmə,
gülüşlərimi alırsan əlimdən.
Qəzəbim böyüyür hər keçən zaman,
Uzatma dostluğa əlləri mənə.
Mənim həyatimin qürub çağisan.
Qaytar apardiğin illəri mənə.
Bu da ki, bu ömrün görəcək günü,
Sən də bir az gülüb, bir az ağla, keç.
Öz doğma anam da bətnində məni,
Doqquz aydan artıq saxlamadı heç...
Arada narahat et məni,
Narahat etdim səni-de,
Mənsə o narahatçılıqdan sevinim,
Əlim ayağım dolaşsın...
Həqiqət vərəqlərini sadaladı barmaqlarım,
Tez qurtardı.
Doğrunu salıb altına təpikləyir Ali Yalan,
O bacardı.
Anamın ilk laylasıdır,
Varlığımın mayasıdır.
Suvarılıb qanım ilə,
Ruhum ilə yoğrulubdur.
Düşüncəmin sacı üstə
Canımdakı atəş ilə,
Alov ilə qovrulubdur
Dilim mənim.
Şəhidlər günəş kimi nur çiləyir hər zaman,
Şəhidlər gedən yolu bağlaya bilməz tufan,
Şəhidlər el yolunda canını verib qurban.
Şəhidlər qanlarıyla boyayıblar torpağı,
Şəhidlər zirvələrə qaldırıblar bayrağı,