 |
  |
Qaranlıq gecə...
bu şəhər,bu mən
Yanan işıqlar...
birinin ardında sən.
Bəlkədə yoxsan
heç bu şəhərdə
Mən yaxınlaşır,
sən uzaqlaşırsan.
Nə düşünür,nə edir
görən haralardasan
Bəlkə dəniz sahilində,
ya qaranlıq otaqda
Ya küçəylə gedirsən,
ya əyləşib maşında
Bəlkə dostlar yanında,
qohumlar ətrafında
Ya pəncərə ardından
yağışı seyr edirsən
Bəlkə qarda başlayır
sevinirsən gülürsən.
Bəlkə əllərin qoynunda
qəmlisən,küskünsən...
Bəlkə efir seyr edir,
ya radio dinləyirsən.
Bəlkə gündüzlər çox işləyir,
gecələri yorğunsan
Heç kimlə danışmadan
yatağa uzanırsan.
Bəlkə başın ağrıyır,
ya dişin,ağrıyırsan
Bəlkə də yatmısan
yuxuda sayıqlıyırsan.
Ya dayanmadan zəng çalan
telefona alo deyirsən
Bəlkə o kiminləsə...
şirin söhbət edirsən.
Bəlkə mesaj göndərir,
internetə qoşulur,
Bəlkə sabaha kimi
əyləncə,kef olur...
Bəlkə... bəlkə...
nə çox bəlkələr...
Nələr düşündürür...
nəyə qadir gecələr.
Açılan sabah...
bu şəhər,bu mən.
Sönən işıqlar...
gözdən itən sən.