Çəkin itir,

ya yavaş-yavaş,

      ya da qəfil.

Ölüm budur

      ya da qəfil!

Milyon-milyon

          zərrələrə parçalanırsan_,

               səpilirsən,

                    dağılırsan,

          səssiz, səmirsiz,

                sənsiz qalırsan.

Özünü tapa bilmirsən,

ölmürsən, dirilmirsən.

Qalırsan çəkisizlikdə

           kimsəsizlikdə.

Burda bir iş yoxdu

           sizlik, bizlik də...

Zaman, içindən

       keçib gedir, bilmirsən.

Ağlamırsan,

       gülmürsən.

Qısqanclığın,

            aclığın,

       toxluğun yoxdu.

Zamanla getmirsən

Varlığın, yoxluğun - yoxdu!