Sifəti tanışdı, üzü tanışdı,

Bu qız zəmanənin öz uşağıdı.

Məni görən gündən yalan danışdı,

Dedi inanacaq, söz uşağıdı.

Üzdü işvə məni, üzdü naz məni,

Bu yollarda az gözlətdir, az məni.

Dedi kənddən gəlib, anlamaz məni

Dərə uşağıdı, düz uşağıdı.

Düşündü atmağa nə var ki bunu.

Özgəyə satmağa nə var ki, bunu.

Dedi aldatmağa nə var ki, bunu –

Əyri zəmanənin düz uşağıdı.

Bitib yollarında qala bilərdim,

Yarı öz günümə sala bilərdim.

Mən ondan intiqam ala bilərdim –

Dəymədim xətrinə – qız uşağıdı…