 |
  |
Odlar Yurdu! Nə çox səni bölən belə?
Od üstündə yağlı tikə bilən belə,
Əsrlərdir tarixin qan, çilən belə,
Yüz yerindən parçalanmış, yaralı can,
AZƏRBAYCAN, AZƏRBAYCAN, AZƏRBAYCAN...
Unudun ,insanlar ! Unudun Onu !
O ki sevgidən sizi yaratdı
Həqiqət göstərdi,yalan göstərdi
Kor olmuş gözlərə dəva göstərdi
Unudun, insanlar ! Undun Onu !
Məhəbbət bazarda satılmır axı,
Klenti aldadıb, ona "atasan".
Gedib 5 manatdan alıb sevgini
Üstünə 10 qəpik qoyub, satasan.
Sən, bir xatirəydin.
Bir təsəlli, ümid, əlimdəki hər şey.
Nə çox istəmişdim, səni -
Nə qədər, bilirsənmi, cavab ver.
Haradandır bu hıçqırıq neydəki?
Şirinləşdi dilim bu gileydə ki.
Tənha quşdan qatar olmaz göydə ki,
Durnaları sevdim dəstə şəklində.
Bu sevdanın günəşinə
Günəşi nə, atəşi nə?
Bu günəşin atəşinə
Sən də yandın, mən də yandım.
Bu ildə qar yağdı,
Bu ildə,
İsinməyə ümüd gəzdi
kəndimiz
Aldatdılar...
Mən səni sevirəm,
Ya da sevmirəm…
Sadəcə, hislərin fırtınasıdır.
Yaxınsan, üç addım…
Uzaqsan… Sonsuz!
Eləcə acizlik ixtirasıdır.
Nə desən haqlısan, mənəm günahkar.
Üzünə baxmağa utanıram mən.
Niyə and içirsən, nə ehtiyac var?
Sən yalan desən də inanıram mən.
Xeyir günəş kimi şəfəqlənərək
Gülür insanlığın ilk mənası tək!..
Xeyirlə ucalır aləmdə bəşər,
Onun övladıdır hər böyük zəfər!